Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Δεν ήταν τίποτε






Νόμιζα πως κάποιος μπήκε σχεδόν αθόρυβα.
Ποιος να ’ταν άραγε; Δεν περίμενα δα και κανένα
Και παω δίπλα, εκεί που άκουγα
Το ανεπαίσθητο θρόισμα...

Δεν ήταν τίποτε. Ο αέρας που φύσαγε
ένα λογαριασμό απλήρωτο
Κολλημένο μ’ ένα μικρό μαγνήτη
Στην πόρτα του ψυγείου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου