«Παρακολουθώντας τον Πόλεμο (κατά) της Συρίας»

Father Is Pried From a Final Embrace of His Child Killed in Shelling

(Χωριζουν το Πατέρα από απο την Τελευταια Αγκαλιά με το Παιδί του που Σκοτώθηκε σε βομαβαρδισμο)

Οι New York Times (ΝΥΤ), σε αφιέρωμα με τίτλο «Παρακολουθώντας τον Πόλεμο της Συρίας» (watching Syria’s war) δημοσιεύουν συγκλονιστικές εικόνες του πόλεμου στη γειτονική μας χώρα (όπως η παραπανω).  Όσο αξίζει μια εικόνα, λενε, δεν αξίζει ένας τόμος περιγραφής του ίδιου γεγονότος. Δεν ξέρω αν είναι πάντα αλήθεια αυτο, αλλά αναμφισβήτητα η εικόνα, ιδιαίτερα η κινούμενη εικόνα με ήχο, ευκολότερα απο τον λόγο μπορεί να γίνει καταλύτης μιας περισσότερο βιωματικής προσέγγισης του γεγονότος. Αλλά δεν μπορεί να παει πολύ μακριά χωρίς τον λόγο.

Παραδείγματος χάριν: ο πόλεμος στην γειτονική μας χώρα δεν είναι «Πόλεμος της Συρίας» όπως λεει ο τίτλος με νόημα των ΝΥΤ. Είναι πόλεμος των ιμπεριαλιστών εναντίον της. Αυτος ο πόλεμος έχει τεράστιο κόστος πρωτ’ απ’ όλα για τους ίδιους τους Σύριους. Σίγουρα τα νούμερα κι οι στατιστικές δεν λενε τίποτε για το καθημερινό δράμα των θυμάτων του πολέμου. Ούτε ότι η κάθε μια περίπτωση, η κάθε μονάδα που προστίθεται στο στατιστικό σύνολο αφορά ένα συγκεκριμένο άνθρωπο και τον άμεσο κύκλο ανθρώπων που τον περιβάλει, αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν την φρίκη του πολέμου. Αυτο το βίωμα δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να βγει μια στατιστική σούμα με τον συνολικό ποσό θρήνου και  απόγνωσης. Ούτε ένας στατιστικός μέσος όρος πόνου.

Αλλά πρέπει να ξέρουμε γιατι γίνεται ο πόλεμος, τι είδους πολιτική συνεχίζει με βιαία τρόπο, ποιοι τον διεξάγουν και τι συμφέροντα τους υποκινούν. Χωρίς αυτά, αν παραμείνουμε μόνο με τα αντιπολεμικά συναισθήματα, ο πόλεμος θα συνεχιστεί, θα ξαναγίνει, και θα ξαναγίνει...